EN75 i ER75
- Nadrzędna kategoria: Kolej
- Kategoria: Elektryczne zespoły trakcyjne
- Opublikowano: piątek, 14, sierpień 2015 21:00
- PSMKMS
- Odsłony: 5761
Zmiany wprowadzane na polskiej kolei po 2000 roku pozwoliły na finansowanie przez samorządy wojewódzkie zakupów nowego taboru kolejowego. Dzięki temu, po latach zastoju, na polskich torach zaczęły pojawiać się nowe pojazdy. Początkowo były to małe autobusy szynowe, którym sprzyjały niskie ceny i jeszcze niższe koszty eksploatacji. Kwestią czasu było jednak ogłoszenie pierwszych przetargów na dostawy elektrycznych zespołów trakcyjnych.
Województwo Mazowieckie i Śląskie jako jedne z pierwszych zdecydowały się na zakup elektrycznych składów pasażerskich. W czerwcu 2006 roku kontrakt otrzymała firma Stadler Bussnang AG, która zaproponowała swój flagowy pojazd noszący nazwę Flirt. Kontrakt opiewał na 10 pociągów dla Mazowsza oraz 4 dla Śląska.
Sama firma założona została w 1942 roku w Szwajcarii, gdzie do dzisiaj ma trzy oddziały. Kolejne powstały w Niemczech, na Węgrzech oraz Algierii i w 2007 roku w Polsce. Dzięki kontraktowi na 14 jednostek, podjęto decyzję o powstaniu montowni pociągów Flirt w Siedlcach. Miasto od samego początku bardzo aktywnie wspierało tworzenie nowego zakładu, który powstał w dawnych halach PKP. Dzięki temu, wszystkie jednostki mogły być zbudowane w Polsce.
Zakład został otwarty we wrześniu 2007 roku. Dwa pierwsze pociągi wyprodukowane dla województwa mazowieckiego przekazane zostały odbiorcy 31 maja 2008 roku. Kolejne składy sukcesywnie wchodziły do ruchu. W lutym 2010 roku wszystkie czternaście jednostek uzyskało świadectwo bezterminowego dopuszczenia do eksploatacji z prędkością 160km/h. Są to pierwsze elektryczne zespoły trakcyjne, które otrzymały takie zezwolenie.
Niestety, w kolejnych przetargach Stadler nie odniósł już sukcesów. Mimo to, zakład w Siedlcach wciąż jest rozbudowywany dzięki montażowi pociągów dla odbiorców zagranicznych. W Polsce składane były zarówno elektryczne składy Flirt jak i spalinowe GTW dla przewoźników austriackich czy włoskich.
Określenie FLIRT jest rozwinięciem pierwszych liter angielskich słów: szybki, lekki, innowacyjny, regionalny zespół trakcyjny. Właśnie takie mają być według producenta pociągi, które zakupione zostały przez województwo Mazowieckie i Śląskie. Jednostki składają się z członów, których liczba uzależniona jest od potrzeb odbiorcy. Pociągi mogą posiadać od dwóch do sześciu członów, które osadzone są na wózkach tocznych Jacobsa. Zewnętrzne wózki są napędowe. W sumie pociąg napędzany jest czterema trójfazowymi silnikami współpracującymi z falownikami w technice IGBT. Jednostki kursujące po Polsce mają cztery człony. Wnętrze składu tworzy jedną przestrzeń. Większość foteli usytuowanych została w typowy dla Polski sposób, to znaczy parami zwrócone do siebie i zgrupowane po cztery. W pociągu znajduje się jedna toaleta, przystosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych. Podłoga znajduje się na wysokości 800 mm, co mniej więcej odpowiada wysokości peronów stosowanych w aglomeracji warszawskiej i śląskiej. Przy niższych peronach, pasażerowie na wózkach inwalidzkich mogą skorzystać z dwóch elektrycznych podnośników. Każdy z pociągów posiada 8 par drzwi, umieszczonych po obu stronach pudła. Przedział pasażerski jest w pełni klimatyzowany. Pudło wagonu wykonane jest z tłoczonych profili aluminiowych. Maksymalnie można połączyć cztery pojazdy.
Flirty, poza Polską, eksploatowane są również na kolejach szwajcarskich, niemieckich, włoskich, francuskich, węgierskich, algierskich, fińskich i austriackich. Polskie jednostki eksploatowane są przez Koleje Mazowieckie głównie na trasie z Warszawy w kierunku Siedlec i Łukowa, kursując zarówno solo jak i w składach. Śląskie jednostki pierwotnie zakupione zostały do obsługi trasy z Katowic do stacji Tychy Miasto, jednak w późniejszym czasie zaczęły pojawiać się także innych śląskich trasach. Od 1 października 2011 roku są eksploatowane przez Koleje Śląskie. Koleje Mazowieckie oznaczyły swoje jednostki symbolem ER75, natomiast Śląski Zakład Przewozów Regionalnych symbolem EN75.
|
Numery inwentarzowe |
Producent | Lata budowy | Ilość |
| ER75 - 001-014 | Stadler | 2007 - 2008 | 10 |
| EN75 - 001-004 | Stadler | 2007 - 2008 | 4 |
| Warszawa | 001, 002, 004, 006, 007, 009, 010, 012, 013, 014 |
| Katowice | 001, 002, 003, 004 |
| Oznaczenie kolejowe | EN75 / ER75 |
| Układ osi | Bo' 2'2'2' Bo' |
| Szerokość toru | 1435 mm |
| Długość całkowita | 74278 mm |
| Szerokość całkowita | 2880 mm |
| Wysokość całkowita | 4150 mm |
| Wysokość podłogi nad główką szyny | 800 mm / 1120 mm |
| Średnica kół napędowych/tocznych | 860 mm / 750 mm |
| Masa służbowa | 118 t |
| Liczba i moc silników | 4x500kW |
| Typ silników trakcyjnych | asynchroniczne |
| Przyspieszenie przy ruszaniu | 1,2 m/s2 |
| Prędkość konstrukcyjna | 160 km/h |
| Ilość miejsc siedzących (stałe siedzenia + fotele składane ) | 183 + 29 |
| Ilość miejsc stojących | 284 |
