Katowice
- Nadrzędna kategoria: Kolej
- Kategoria: Stacje kolejowe
- Opublikowano: czwartek, 18, kwiecień 2013 22:00
- PSMKMS
- Odsłony: 2336
Katowice są stolicą Województwa Śląskiego i Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego. Jest to jednocześnie jeden z największych węzłów komunikacyjnych w kraju. Nie dziwi więc fakt, że w mieście tym znajduje się duży dworzec kolejowy, który jeszcze do niedawna bynajmniej nie był wizytówką miasta.
Pierwotnie dworzec w Katowicach zlokalizowany został na wschód od obecnego. Stary budynek stoi w swoim miejscu do chwili obecnej. Obiekt funkcjonował w latach 1906 – 1972. Dworzec ten już po wojnie okazał się być za mały, stąd pod koniec lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku podjęto decyzję o budowie nowego budynku. W 1959 roku rozstrzygnięto konkurs na projekt obiektu, który wygrali architekci: Wacław Kłyszewski, Jerzy Mokrzyński, Eugeniusz Wierzbicki, bardziej znani jako zespół „Tygrysów”. Budowa dworca rozpoczęła się na początku lat sześćdziesiątych. W celu uzyskania miejsca na budynek wyburzono szereg kamienic w rejonie ulic 3 Maja, Młyńskiej i Stawowej. Cały dworzec ukończony został w 1972 roku.
Gmach dworca od początku zwracał na siebie uwagę. Dach budynku podtrzymywany był bowiem poprzez wielkie żelbetowe kielichy. Obiekt miał dwie kondygnacje, 120 metrów długości i 53 metry szerokości. W momencie powstania uchodził za najlepszy przykład nurtu brutalizmu w polskiej architekturze. Niestety, jego wygląd, a przede wszystkim późniejsze zaniedbania w utrzymaniu, z biegiem czasu przysporzyły mu coraz więcej przeciwników.
Na początku obecnego stulecia planowano rozpocząć gruntowny remont dworca. W końcu jednak wygrała koncepcja jego całkowitego zburzenia i budowy od nowa. Przeciwnicy dotychczasowego obiektu twierdzili, że jest on niefunkcjonalny, zaniedbany, a dodatkowo dominuje nad okoliczną dziewiętnastowieczną zabudową. Niestety, wybrano wariant najgorszy z możliwych. Z jednej strony plan zakładał odbudowę dworca i umieszczenie w nim elementów charakterystycznych dla poprzedniego obiektu, w tym wspominanych już kielichów. Z drugiej jednak strony zdecydowano o zabudowie placu Szewczyka. Przestrzeń pomiędzy budynkiem dworca, a ulicą 3 Maja, dotychczas pełniąca między innymi funkcję dworca autobusowego, zarezerwowana została na galerię handlową.
W lipcu 2009 roku PKP podpisało umowę z hiszpańską firmą Neinver na budowę zintegrowanego centrum komunikacyjnego i biznesowego. W ramach inwestycji znalazła się budowa dworca kolejowego wraz z peronami, podziemnego dworca autobusowego, Galerii Katowickiej, budynku biurowego, a także przebudowa i reorganizacja okolicznej infrastruktury komunikacyjnej.
Prace przy wyburzaniu dotychczasowego dworca rozpoczęły się w 2010 roku. 11 stycznia 2011 roku runął ostatni kielich. W maju 2011 roku wmurowano kamień węgielny pod budowę nowego dworca. Pod koniec października 2012 roku oddano do użytku nową halę główną dworca. W lutym 2013 roku pierwsi pasażerowie skorzystali z podziemnego dworca autobusowego. Prace przy budowie Galerii Katowickiej mają zakończyć się w połowie 2013 roku. Jednocześnie końca dobiegają również roboty związane z przebudową peronów.
ZDJĘCIA Z PRZEBUDOWY W LIPCU 2012 ROKU
Nowy dworzec architekturą nawiązuje do poprzedniego budynku. W konstrukcji zastosowano również żelbetowe kielichy podtrzymujące strop. Pomiędzy słupami znalazły się szklane ściany. We wnętrzu dworca dominuje szary kolor betonu oraz biały kolor podłogi i części elementów sufitowych. W głównym holu, poza kasami, znalazły się również sklepy, kawiarnie i punkty usługowe. Całość nie jest może wyszukana, ale przynajmniej sprawia dość dobre wrażenie. Pod halą dworcową umieszczony został dworzec autobusowy. Właściwie są to dwie jezdnie wyposażone w perony. W sumie przygotowano 10 stanowisk dla autobusów. Wiosną 2013 roku wciąż trwała przebudowa peronów, chociaż peron drugi i trzeci były praktycznie zakończone. Obie platformy wyposażone zostały w nowe zadaszenia. Peron pierwszy takowego na razie nie posiada. Natomiast peron czwarty aktualnie jest przebudowywany.
ZDJĘCIA NOWEGO DWORCA Z KWIETNIA 2013 ROKU
